Alpinarium podzielono na strefy: roślinności alpejskiej, subalpejskiej i jurajskiej.

a) Strefa roślinności alpejskiej obejmuje obszary położone powyżej hal, gdzie pomiędzy szczelinami skalnymi rozwija się roślinność o charakterze kępkowym lub rozetkowym. Dzięki takiej budowie różnica temperatur pomiędzy wnętrzem poduszki, a otoczeniem może sięgać nawet 10ºC. Podłoże pod taką kępką nigdy nie zamarza, dlatego w tak niesprzyjających warunkach rozwijają się gatunki endemiczne (niespotykane w innych miejscach).

b) Strefa roślinności subalpejskiej to tereny położone niżej pomiędzy strefą alpejska a reglem górnym. To tereny trawiastych wysokogórskich łąk, w Polsce nazywanych halami. Przeważają tu gatunki trawiaste pomiędzy, którymi rozwijają się owadopylne gatunki kwiatowe. W strefie alpejskiej i subalpejskiej pomiędzy głazami i kamieniami występują niewysokie gatunki okrywowe lub kępiaste.

c) Łąka alpejska -  siedliska położone poniżej strefy regla dolnego. Pierwotne mieszane lasy liściaste z dębem, grabem i bukiem zostały wycięte i zamienione na tereny uprawne, pola, sady, łąki. Są to zbiorowiska rosnące na podłożu zasobnym w składniki pokarmowe, dlatego spotykana tam roślinność jest wyjątkowo różnorodna.